Mensen sluiten hun ogen voor risico’s en houden zichzelf voor, dat vervelende dingen toch aan ze voorbij gaan. Zo kun je gerust blijven roken. En zolang je niet ziek wordt, heb je gelijk. Tot dat ……
Of met een drankje op achter het stuur gaan zitten, zolang het goed gaat heb je gelijk. Tot dat…….
Het gaat goed tot dat ……. is menselijk. Het is daarmee één van de belangrijkste obstakels om je gedrag te veranderen. En een hele sterke. Kijk maar naar de goede voornemens die iedereen weer ieder jaar heeft. Dit fenomeen wordt ook wel “illusion of well being” genoemd. Dit gevoel ontneemt de noodzaak tot veranderen.
Er was een tijd dat ik dacht dat organisaties “rationeel” waren en anticipeerden op veranderende omstandigheden. Maar ook zij hebben last van de “illusion of well being”.
Ze weten, diep in hun hart dat ze moet veranderen. Maar veranderen is lastig. Het kost tijd en geld en de dagelijkse routine wordt er door verstoord. Daarom is de reflex om signalen zoveel mogelijk te negeren en later – als ze erg hardnekkig zijn – af te zwakken.
En de gebruikte argumenten zijn universeel: “Het ging goed, het gaat goed, dus zal het wel goed blijven gaan”, “Het zal zo’n vaart niet lopen”, “Dat gebeurt wel maar ons niet.” en “zo lang niet helder is, wat het voor ons betekent, doen we niets”.
Maar als het dan toch misgaat dan zijn er veel verwijten en blijken de signalen toch sterker dan gedacht. Spijt komt na de Zonde.